Yazar insanlığın bir sandalda yaklaşmakta olan fırtınayı umursamadan hareket ettiğini belirtiyor. Hatta bir kısmımızın fırtınaya yakalanıp alabora olan sandalları sevinerek izlediğini anlatıyor. Fırtınalı bir denizde sandal metaforu bence dünyanın hali pür melalini çok başarılı bir şekilde özetliyor.
Yazar dünyayı ve dünyamızı tüketerek ve birbirimizi yok farz ederek değil ötekini tanıyarak ve dolayısıyla kültürümüzü yükselterek kurtaracağımızı savunuyor. Uzayan hayatlarımızı ancak kültürle doldurursak anlamlı kılabileceğimizi anlatıyor.
Dinsizliğin Komünist Rusya'da olduğu gibi felaketle sonuçlandığını aşırı dindarlığınsa başka türlü felaketlere yol açtığını savunuyor...
Yazar ne geçmişe saplanıp kalmaktan söz ediyor ne de geleceği geçmişsiz kurmaktan...
Hasılı fikir dünyamızın çölünde vaha arayanların mutlaka okuması gereken bir kitap Maalouf'un Çivisi Çıkmış Dünya'sı.
sb 07/04/2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder