31 Ağustos 2013 Cumartesi

Münasebetsiz bir analoji!..

İnsanlar tuttukları takımın çok önemli bir maçında hem de son dakikada atılan golün sevincini ve heyecanını Rablerini ululamak için yaptıkları ibadetlerinde duymuyorlarsa daha doğrusu duyamıyorlarsa bu duruma ne demeli? Fikri olan var mı? Varsa beri gelsin.
Hani demiştim ya; modern zamanların değerler manzumesi (putları!) eski dünyanın değerler manzumesini tabii olarak tasfiye ediyor. İşte yukarıda yaptığım analoji bu tasfiyenin yalnız tek bir sahada örneğinden başka bir şey değil.
Biraz daha açayım:
Hz. Ali'nin namazda ameliyat edildiği söylenir. Şimdilerde insanların ibadetlerinde kendilerinden geçtiklerini söylemek safdillik olur. Zira fakir bir akrabayla karşılaşmış da ondan bir an önce uzaklaşmayı düşünen, dolayısıyla da kendini kandıran insanın hali var bugünkü ibadetlerde. Fakat bugün aynı insanın tuttuğu takımın çok önemli bir maçında cebinden parasını yürütsen farkında olmaz hali var. Evet ne oluyoruz? Hangi zamana evriliyoruz? Ciddi ciddi düşünmeye var mısınız?
Umarım yukarıdaki sorulara verilecek esaslı cevaplar dünya denilen bu cangılda yolumuzu bir nebze de olsa aydınlatmamızı sağlar.

Sb 10/03/2012

Hiç yorum yok:

İşte benim idarecilik maceram!..

İşte benim idarecilik maceram!.. Hani şair benim bir de İstanbul maceram var, der ya işte o hesap benim de idarecilik maceram var. Şairin ma...