Biz altmış, yetmiş, bilemedin seksen yıllık cümleleriz. Lütfen kendi hayatımızın öznesi olalım. Kumanda hep başkalarının daha doğrusu ölülerin elinde. Dirileri ölüler yönetiyor. Buna da bir son verelim…
Varlık özden önce gelir diyen Egzistansiyalistlerle kültürel akrabalığım var benim. Ben de onlar gibi dünyaya fırlatıldığımızı ve özümüzü kendimizin oluşturması gerektiğini düşünüyorum.
Bu düşüncem beni toplumdan aforoz edebilir. Kendimin öznesiysem hiç önemli değil. Yok kendimin öznesi değilsem o zaman korkmalıyım bundan.
Yıllardır “mış” gibi yaşamlardan bahsedilirdi ne olduğu bilinmeden. Özellikle kendinin öznesi olamamışlardan duyardık “mış gibi yaşam” ifadesini. Bu da komik bir durum tabii.
Kendimizin, kendi cümlemizin öznesi olmak kolay değil. Bunu başardığımızda "mış gibi yaşamaktan" kurtulup daha bir kimlik ve kişilik sahibi oluruz. Bunun sonucunda da nitelikli bir ömür süreriz.
30/09/2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder