'Nerelisin?'

'Nerelisin?'

Bu soru, yıllar önce bir televizyon programında Ali Poyrazoğlu’na sorulmuştu. Ali Poyrazoğlu soruyu ‘Türkçeliyim’ diye cevaplamıştı. Evet, Heidegger’e göre dil düşüncenin evidir. Bence de dil düşüncenin evidir. Şüphesiz biz dil evinde otururuz.  Şimdilerde oturduğumuz bir dil evimiz var mıdır? Zannetmiyorum. İçinde oturduğumuz dil evi muhkem bir saray ya da köşk değil derme çatma bir kulübe.

Son yıllarda Türkiye’de insanlar daha kaliteli arabalara biniyor daha konforlu evlerde oturuyor olabilirler. Buna mukabil kafa konforlarının alabildiğine düştüğünü söylemek yanlış olmaz. Ya da şöyle diyelim, Türkiye’de sanat ve edebiyata ilgi maddi refahtaki artışla doğru orantılı olarak artmamış bilakis düşmüştür.

Metin Akpınar’ın verdiği bilgilere göre Türkiye’de 25-30 bin civarında aktif tiyatro koltuğu, 2- 2 bin 500 civarında da tiyatro sanatçısı bulunuyor. Toplamda bu işten galiba 5-6 bin kişi ekmek yiyor şayet yiyebiliyorsa. Bu rakamlar 72 milyonluk bir ülke için gerçekten vahim.

Gene bir haber sitesinde şu bilgilere yer veriliyor: ‘Türkiye genelinde  400 bini aşkın kıraathaneye karşılık 1413 halk kütüphanesi bulunuyor. Bu oran, kahvehane sayısının kütüphane sayısından 285 kat fazla olduğunu ortaya koyuyor.

Ülkenin en kozmopolit ve kalabalık kenti olan İstanbul’da 34 bin kahvehaneye karşılık 51 il halk kütüphanesi hizmet veriyor

Başkent Ankara’da 44 kütüphane, 21 bin kahvehane, İzmir’de ise 42 kütüphaneye karşılık yaklaşık 7 bin kahvehane bulunuyor. Kütüphaneler Genel Müdürlüğü’nün istatistiklerine göre, 1 milyon 85 bin 516 kitapla, halk kütüphanelerinde en fazla kitap bulunduran İstanbul’da, kütüphanelere ilgi gösteren okur sayısı 387 bin 55.’

Tekrar başa dönecek olursak ‘nerelisin’ diye sorulduğunda Ali Poyrazoğlu gibi ‘Türkçeliyim’ diyebilmek için ki bu soru ancak böyle cevaplandığında bir anlam ifade eder, mümkün mertebe okumalı, sanat ve edebiyattan beslenebilmeyi öğrenmeliyiz.

13/05/2011